Νά θυμᾶσαι τῆς ἀγάπης τό βλέμμα πού σ’ ἔχει ἀναπτερώσει, τόν ἐνθαρρυντικό λόγο πού σοῦ ἔχει δώσει κουράγιο καί ἀντοχές. Τόν παρήγορο λόγο πού ἔχει ἀπαλύνει τόν πόνο σου, τόν λόγο τῆς πίστεως πού σ’ ἔχει ἐλευθερώσει ἀπό τήν μοναξιά.
Νά θυμᾶσαι τίς ἐξυπηρετήσεις πού ἔχεις δεχθῆ καί βγῆκες ἀπό κάποια ἀδιέξοδα, τίς συγγνῶμες πού σ’ ἔχουν λυτρώσει ἀπό ἐνοχές καί τύψεις.
Τόν λόγο τόν εἰλικρινῆ πού σ’ ἔφερε σέ συναίσθηση καί ἄλλαξες πορεία πρός τά μπρός καί πρός τά πάνω. Τόν φιλικό ἐλεγκτικό λόγο πού σέ ὁδηγεῖ στήν αὐτογνωσία.
...Νά θυμᾶσαι τίς ὑποσχέσεις πού δίνεις, γιά νά εἶσαι συνεπής.
Νά θυμᾶσαι τά λάθη σου, γιά νά εἶσαι ἐπιεικής.